Fast Moving Targets presents: SXSW21

Door Cyril Snijders

Tijdens mijn eerste SXSW in 2015 kwam ik terecht bij een sessie waarin een enthousiaste techie vertelde over hoe relaties overbodig zouden worden dankzij zijn VR-seksstartup. “Ideaal als je partner niet zo aantrekkelijk is. Je kunt (virtueel) naar bed met een pornoster en daarna een goed gesprek voeren met je partner!” Twee vliegen in 1 klap.

Daarna liet hij ook nog grafieken zien waaruit bleek dat Japanse twintigers dankzij sextech steeds minder en steeds later in hun leven met elkaar naar bed gingen. Hij was nog steeds razend enthousiast, ik in toenemende mate depressief. Wat een ellendig dystopisch toekomstbeeld!

Opbeurend

The Thrilling Potential of SexTech (wo,16.00 uur) was aanzienlijk opbeurender. Bryony Cole, zelf een entrepreneur, liet zien dat de business 6 jaar later zoveel meer is dan siliconen poppen en VR. Dat het bijvoorbeeld ook gaat over intimiteit. Zoals een robothand om vast te houden tijdens een wandeling.

En wat als je jezelf niet kunt aanraken door een fysieke beperking? Vroeger verpieterde je dan, of je ging naar een sekswerker. Nu bestel je je hulpmiddelen op https://thatshandi.co. Volgens Cole staat de business nog volledig aan het begin van de hype cycle en is er dus enorme potentie. (J) De early adopters zijn net aangehaakt, de massa is nog niet bereikt.

Het taboe is eraf, nu zelfs Gwyneth Paltrow zich op de markt heeft gestort met een tweezijdige vibrator. Dus laten we dit onderwerp definitief uit het donkere hoekje halen, was Coles boodschap. “Het is niet voor niets een 122 miljard dollar tellende business.” (Say what?) Die cijfers lichtte ze helaas niet toe. Maar dat ons nogal wat te wachten staat in sextech startupland, was wel duidelijk.

Door Marianne van Leeuwen

Het programma voor vandaag was iets minder hysterisch vol, dus ik kon ook wat rondstruinen. Zo kwam ik terecht bij dit panel over de documentaire Into dust: what happens when our taps run dry? Ik wilde even vluchtig kijken, maar het was een geweldige paneldiscussie, dus ik ben blijven hangen en ik heb weer veel geleerd. 

De documentaire was de aanleiding om het te hebben over de wereldwijde watercrisis, waar we eigenlijk al middenin zitten, ook al beseffen veel mensen dit niet. Een paar weetjes:

- 1 op de 3 mensen ter wereld heeft geen toegang tot drinkwater

- 2 van de 5 mensen wereldwijd hebben niet eens water om hun handen goed te wassen

- 3.2 miljard mensen wonen in landbouwgebieden met extreme watertekorten

- elke dag stervan 700 kinderen jonger dan 5 jaar aan verontreinigd drinkwater

Onder invloed van de klimaatcrisis veranderen waterpatronen; regenbuien worden korter en extremer en periodes van droogte zijn langer. Hier in Nederland merken we al dat de natuur daar last van heeft. Maar in andere gebieden zijn de gevolgen nu al veel extremer, zo erg dat landbouw het op veel plekken al heel moeilijk heeft. We staan aan de vooravond van een grote voedselcrisis

Water wordt ook wel de nieuwe olie genoemd en je ziet nu al dat schaarste grote conflicten kan veroorzaken. En honger, ongelijkheid en politieke instabiliteit. Zoals bij alle problemen rondom klimaatverandering worden arme mensen het hardst getroffen - en merken zij ook nu al de gevolgen. 

De documentaire laat de uitwerking van de watercrisis zien in Karachi, waar bewoners water moeten kopen. Het armere deel van de bevolking is daar tot 50% van hun inkomen aan kwijt, terwijl ze maar eens in de 20 dagen vers water krijgen. De film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Perween Rahman, een Pakistaanse activiste die streed tegen waterdiefstal in Karachi. Daar blijkt (what's new) een hele maffia achter te zitten - en Perween werd dan ook, net als zovele activisten, vermoord. Haar zus zet de strijd voort en zij zat ook in de call. Zij legt uit hoe het werkt: de watermaffia tapt het water af, om het vervolgens aan de burgers te verkopen. 

Het deed me denken aan de documentaire Powerless, waarin je ziet wat een zooitje het is met elektriciteit in de Indiase stad Kanpur. Of de geweldige podcast serie Never expect power always over een nog groter zooitje in Nigeria. Oude systemen die niet werken en die je zou willen vervangen door duurzame oplossingen, die meteen ook toegankelijk zijn voor de hele bevolking. Dat geeft hoop. Want slechter dan nu kan eigenlijk niet. Ook hier trouwens. Ik leerde in deze sessie dat in veel gevallen 60 tot 70% van het drinkwater weglekt voordat het überhaupt uit de kraan loopt. Terwijl het natuurlijk wel allemaal CO2 kost om het op te pompen en te verplaatsen.

Filteren van water wordt extreem belangrijk. Toevallig hoorde ik gisteren over een mooie startup op dat gebied: Source, waarmee je drinkwater uit zonlicht en lucht kan maken. Hard nodig, want de sessie werd afgesloten met de woorden: "The water crisis is already many people's day to day problem. And it will be everybody's problem. We may still have some time to limit the damage'. Poeh. 

Paar mooie beelden uit de docu:

Door Michiel Berger

Altijd fijn, een bijna sci-fi achtige sessie over de toekomst van openbaar vervoer, in dit geval over de Virgin Hyperloop. Dit is een soort 'vacuumtrein', waarbij je in capsules zit voor ongeveer 20 personen, in een treintje dat door een buis schiet met snelheden tot 1000 km/uur. 

De sessie ging over het ontwerp van de hele ervaring van zo'n reis. Hoe zorg je er voor dat iedereen zich prettig, veilig en vertrouwd voelt. Een unieke kans om op dit moment helemaal opnieuw na te denken over dit soort openbaar vervoer. En dit doet het virtuele panel vanuit 3 kanten:

- Geluid. Voor het eerst is de geluids-ervaring van een vervoermiddel niet meer bepaald door het geluid van het vervoermiddel zelf. Geen motoren, geen rails. Dus je kan met geluid zorgen voor een rustgevende sfeer aan het begin van de reis, en meer energie aan het einde. 

- Ontwerp van de 'pods', waar je in zit. Veel aandacht voor licht, passend bij de tijd van de dag, en bij de beweging van de trein. Omdat je geen ramen hebt wil je iemand veel vertrouwen geven, met bijvoorbeeld elementen uit de natuur, en rustgevend interieur waarbij zo min mogelijk schermpjes zijn. 

- Ontwerp van de stations-ervaring. Als je opnieuw kan beginnen hoef je eerdere fouten van stations en vliegvelden niet te herhalen. Bij een vliegreis nu ben je soms langer bezig met de reis voor en na de vlucht, dan met de vlucht zelf. Bij Hyperloop stations is er geen centrale hal waar iedereen langs moet, maar word je afgezet bij het juiste spoor. Security check, roltrap naar beneden en je kan instappen. 

Een hyperloop systeem gaat grote invloed hebben op het ontwerp van steden. De constante van Marchetti kwam weer langs, die zegt dat iemand ongeveer een half uur reizen van het werk wil wonen. Dit betekent met een hyperloop dat je tot 500 km kan forenzen. En daarmee dus bijvoorbeeld ook een grotere actieradius krijgt voor gezondheidszorg en onderwijs. 

Er wordt goed gekeken naar inclusiviteit en toegankelijkheid. Daarbij wordt dat laatste heel breed getrokken; sommige mensen hebben geen zin om knie tegen knie te zitten met vreemden, en die krijgen dus ook opties. 

Niet meteen een sessie waarmee je morgenochtend aan de slag kan, maar wel heel gaaf om te zien hoe vervoer er over een tot enkele decennia uit zou kunnen zien.  Je kan de besproken elementen zien in deze video:   

Door Gerard Dielessen

Volgens de panelleden van de sessie ‘The ‘I’ in ‘Team”, Sport in a Changing Society zijn ervan overtuigd dat sport een veel belangrijkere en nog vooraanstaandere rol moet spelen in het herinrichten van de samenleving, noodzakelijk geworden door COVID-19. Zeer interessant.

Door alle technologische, bijna oneindige, mogelijkheden zijn het niet meer alleen de sterren van een sportteam die zich ontpoppen als rolmodel. Publicatie platforms genoeg immers. Individuele atleten zijn allang niet meer afhankelijk van een reporter die alleen maar op zoek gaan naar de voor de hand liggende helden.

Zo betoogde basketbalspeelster Monique Billings (over de hele wereld gespeeld) dat tegenwoordig alle spelers een eigen rol en verantwoordelijkheid hebben en die ook nemen. ‘Iedere atleet levert een bijdrage op zijn of haar eigen manier. Ik ben erg bezig met het onderwerp mentale gezondheid. Juist nu. Anderen zijn weer druk met politiek bijvoorbeeld.’

Door de technologisering democratiseert de media-industrie. Er ontstaan allerlei en vooral meer mogelijkheden voor iedereen, dus ook voor sporters om je zelf te tonen, je uit te spreken, iets te vinden. ‘Iedereen heeft nu een stem’, betoogde Emeka Ofodile van sportsnetwork ESPN.

Op dag dat in Nederland verkiezingen worden gehouden en sport nauwelijks een volwaardige plaats heeft in de verschillende verkiezingsprogramma’s somt Ofodile moeiteloos een rijtje waarden op waar de wereld beter van wordt juist door de sport:

• Sport is een positieve en inspirerende kracht.

• Sport biedt hoop.

• Sport bindt.

• Sport maakt trots.

• Sport is samenwerking.

• Sport helpt je mentaal.

• Sport helpt je fysiek.

• Sport ontwikkelt leiderschap.

• Sport leert je hoe je je moet opofferen op alle niveaus.

En alhoewel dit rijtje zeker niet compleet is concludeerde Ofodile samenvattend wel heel terecht dat: sport ons kan helpen een nieuwe samenleving te creëren.

Helemaal mee eens.

Het is jammer dat onze aanstaande Kamerleden bezig waren/zijn met campagne en verkiezingen. Deze SxSW sessie zou ze hebben kunnen helpen en stimuleren om de verbindende kracht van sport en de inspirerende verhalen van atleten te gebruiken bij het maken van hun politieke plannen voor de toekomst.

Door Suzanne Unck

Elk jaar presenteert Amy Webb tijdens SXSW de technologische trends voor de toekomst. 

Superinteressant en een tikje scifi.

Een paar trends die relevant zijn voor onderwijs:

* Amazon Web Services, Azure,and Google Cloud’s low-code and no-code offerings will trickle down to everyday people, allowing them to create their own artificial intelligence applications and deploy them as easily as they could a website <- programmeren zonder code waardoor systemen makkelijk aan te passen zijn (en dus flexibeler inzetbaar voor het onderwijs).

* AI researchers are leaving academia for corporations at an alarming pace. -> hoe behouden we AI onderzoekers binnen universiteiten?

* New measures to regulate the creation and distribution of deepfakes will be introduced throughout 2021 and 2022. <- niet van echt te onderscheiden video's, onderdeel maken van Mediawijsheid.

* Voice assistants can guess what people are typing on nearby devices <- meer mogelijkheden voor inclusief onderwijs.

* Synthetic media will become an integral part of our future XRexperiences. <- synthetische media zijn door AI gemanipuleerde of gecreëerde media (bv deepfake)

* This could be the year that Facebook and Apple launch their smart glasses <- geen smartphone, maar eyewear.

* The cloud is controlled by a hand-ful of companies that have the sole ability to determine pricing, access, and standards. “Cloudneutrality” will be debated this year. <- de macht van de grote techbedrijven zien we ook in het onderwijs. Belangrijk om de publieke (onderwijs)waarden te borgen en afhankelijkheden te beperken.

* There was a dramatic increase in Internet of Things scams and attacks, as hackers took advantage of employees and students working from their own devices and home networks, which are rarely secure. <- nog meer aandacht voor veiligheid, privacy en data-bescherming. Ook steeds vaker aanvallen op / gijzeling van onderwijsorganisaties door hackers.

* There will be millions of implementations of robots-as-a-service over the next five years, which could generate billions of dollars of revenue. <- denk na over de rol van onderwijsrobots en robotics.

Duik er eens in: http://futuretodayinstitute.com/trends/