|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Door Monique van Dusseldorp
1. Wat was voor jou de belangrijkste rode draag door deze editie van SXSW? Welke trend of ontwikkeling zou je er uitlichten?
Door de opzet van SWSX, met vele kanalen en vele sessies, ontbrak misschien ook het overzicht van wat nu echt het grote verhaal is, of wat SWSX zelf het belangrijkst vindt. Ik zeg dit overigens met een zeer groot voorbehoud, want uiteindelijk heb ik helemaal niet zoveel sessies gezien: misschien miste ik net de belangrijkste sessies. Maar het is natuurlijk ook ingewikkeld: het gaat hier om een festival (en een generatie) met enorm geloof in digitaal, gewijd aan ondernemerschap, inventiviteit, levenslust. Terwijl de grote vragen nu gaan om verhouding maatschappij - overheid - bedrijfsleven. Dat is een veel taaier onderwerp, met een heel andere insteek.
2. Als je één les uit deze SXSW zou moeten trekken wat zou die zijn?
Complimenten dus aan jullie als team, want door het samen bloggen, de grumpy men sessies en de afsluitende sessie, werd die laag weer wel toegevoegd. SWSX moet mij niet bellen maar jullie!
3. Wat neem je van deze SXSW mee waar je onmiddelijk mee aan de slag wil / gaat in je eigen organisatie of projecten?
Ik ga verder zoeken naar online events die wel het experiment aangaan. En daar natuurlijk stukjes over schrijven op https://futureofevents.substack.com/ - en wie weet ooit een online event te organiseren waar ik zelf echt trots op kan zijn.
Inzicht:
Een van de gedeelde inzichten tijdens de borrel: 'wij' ontwikkelen ons aanbod en redeneren (nog steeds) vanuit het aanbiedersperspectief en moeten ons meer richten op de vraag vanuit de markt, zeker met de mogelijkheden die tech ons biedt. Burgemeester Aboutaleb in de sessie 'How to not let the 2020 crisis go to waste' geeft daarbij aan dat beleidsmakers en bestuurders, de bureaucraten (ook volgens Aboutaleb) niet zonder creatieven, ondernemers en burgers kunnen om succesvol de sociaal maatschappelijke en klimaat uitdagingen aan te gaan. Het menselijk perspectief hierbij als uitgangspunt. Juist nu mensen zich niet verbonden meer voelen met, hun veelal zelf verkozen, bureaucraten. @1
Impact: culture eats strategie
South by South West is een jungle aan films, docu's, panneldiscussies en presentaties over technologische ontwikkelingen met als rode draad veel aandacht voor inclusie en duurzaamheid. Het geheel is echter groter dan de som der delen. SXSW heeft flinke impact gehad op mij. Een tweetal sessies over inclusie liggen hieraan ten grondslag: the WNBA Playbook for how to lead a movement (social justice vrouwen en lhbti) en To a Century and beyond (het framen van 65+). De eerste laat zien dat het positioneren op identiteit van vrouwen en lhbti binnen de WNBA succesvol is op alle fronten. De tweede weerlegt de positionering op basis van imago van 65 plusser aan de hand van feiten en spiegel naar onze eigen cognitieve dissonantie op ouderdom. Positionering op imago is een gecultiveerde vorm van discriminatie en uitsluiting die algemeen geaccepteerd is. Anders gezegd, is deze vorm het resultaat van een opgelegde norm / identiteit. Als je hier niet aan voldoet, is er iets mis met je en hoor je er niet bij. Conclusie: wanneer de participatiegraad van een specifieke groep laag is, zonder logische reden, weten we nu waar we moeten beginnen. Niet alleen is inclusie belangrijk, het is een randvoorwaarde voor ondernemerschap en groei.@2
Bovenstaande levert een fundamentele wijziging op de WHY: (identiteit en relevantie naast promotie) en HOW (imago en aansluiting op behoefte naast marketing en sales) voor mijn werkjes in de georganiseerde sport. Identiteit en imago zijn de drijvende kracht achter de motivatie van mensen. Wat een sport hierin betekent komt tot uiting in de korte docu Joe Buffelo. Identiteit moet onderscheidend zijn. Een sterke inclusieve identiteit/imago en dient een uitsluitingsprincipe te hanteren op basis van smaak en specifieke competenties, ontwikkelt een onderscheidende cultuur voor het moment. De uitdaging is om de cultuur niet te institutionaliseren omdat het verouderd is zodra je het hebt beschreven. Een cultuur die overigens groter is dan alleen de sportactiviteit. @3
De WHAT (producten: events, ranking, route naar Olympics, opleiding, belangenbehartiging, organisatie) blijft met enige nuances staan. De onderliggende basisbedrijfsvoering en infrastructuur hiervan zit alleen nog in het stenentijdperk en belemmert de aansluiting op de 21ste eeuw en hiermee de inzet van tech innovaties. Net als inclusie vraagt tech innovatie een full monty benadering en anders denken(den). Net als dat mannen blijkbaar moeilijk producten voor vrouwen kunnen bedenken, kunnen bureaucraten (mijzelf incluis) geen richting geven aan tech innovaties op lineair systeemdenken.
Tech en de Sport: Disruptie vraagt om herdefinitie en innovatiebudget
Een High end event wordt straks ook een low end massaproduct: de tech innovaties van de toekomst maken het mogelijk om virtueel met vrienden aanwezig te zijn bij unieke sportevenementen. VR/AR biedt rechtenhouders en hun commerciële partners grenzeloze mogelijkheden. De uitdaging is om dit complementair in te richten op de traditionele media (en uitzendrechten). De vraag is wie de handschoen het eerste oppakt.. de rechtenkopers of de rechtenhouders.
Content eigenaarschap en ontwikkelaar van unieke content zijn de nieuwe kerntaken. Storytelling en nieuwsbrieven houden de aandacht vast van fans en achterban. Topsporters zijn de gladiatoren en uithangborden van sport en de dragers van de storytelling. Als individu met een beschermde rechtspositie zijn het ook eigenstandige social influencers en bieden een relevante(re) sponsorpropositie en verhaal. Topsportprogramma's (domein) en Team NL (nationaal) bedienen dezelfde sponsormarkt. Het wordt de uitdaging om de balans hierop te vinden, een vliegwiel te creëren en elkaar vooral niet in de wielen te fietsen of op elkaars stoel te gaan zitten. Daarnaast hebben niches door de grenzeloosheid van internet versneld een internationaal bereik, hoe houd je lokale en nationale partners hierop aangesloten?
Hybride aanbod tussen: fysieke inspanning en online challenge - live aanwezig en online beleving- zelf spelen en mee kijken hoe X speelt. Cross aanbod sport - muziek - etc.
De faciliterende tech infrastructuur die bovenstaande mogelijk maakt: de gaming industrie. Twitch (nog uitzoeken).
Blockchain en coin systeem in combinatie met input cash -> output punten, gadgets/skinns, tickets/events, spullen (nog uitzoeken)
Conclusie:
Hoe vertaalt bovenstaande zich nu concreet voor mij, Hoe kunnen de technologische innovaties bijdragen op de sociaal maatschappelijke uitdagingen en op het versterken van sportorganisaties. Waar kan ik nu direct mee aan de slag?
@1a: balans in team van werkorganisatie en bestuur,
@1b: co-creatie en draagvlak op beleid en implementatie (van door voor betrokkenen) door het inzetten van tech innovaties
@1c: creatieve ideeën succesvol omzetten naar strategie zie Become Backable: get people to bet on you.
@2: The WNBA Playbook geeft krachtig weer dat inclusie geen losse projectjes zijn maar in alle beleidslijnen en haarvaten van de organisatie moet zijn doorgevoerd en ingericht. Ik zou willen opteren het playbook te vertalen en op te nemen in de Minimale Kwaliteit Eisen van NOC*NSF en haar aangesloten sportbonden. Een mooie bijvangst is de impuls op ondernemerschap. SFN neemt t in ieder geval op.
Ik keek een sessie met de CEO van een brownie bedrijf uit de Bronx dat mensen van de straat een kans geeft om bij ze te werken. Iedereen kan zich aanmelden voor de lijst en als je aan de beurt bent, dan krijg je sowieso de baan. Dat blijkt het beste in mensen naar boven te halen. Zo halen ze mensen van de straat en geven ze een toekomst. Hun motto: We don’t hire people to bake brownies. We bake brownies to hire people. Mooi!
Door Marit Jonker (KNGU)
Een week SXSW was een week vol met inspiratie, leren, ontdekken en ontmoeten. Ik was even vergeten hoeveel energie dat geeft. Fijn! Alle trends weer even op een rij, een inkijkje in de nieuwste ontwikkelingen en visies van interessante mensen op het leven. Wat blijft er na zo’n week dan hangen en hoe neem ik dat weer terug naar de (gym-) sport? De volgende thema’s resoneren in mijn hoofd.
Digitalisering blijft belangrijk, maar niet zonder de ‘menselijke touch’. We leven in een tijdperk waarin de menselijke interacties de minderheid zullen zijn. Maar des te waardevoller zullen worden. Mensen hebben (misschien nu wel meer dan ooit) behoefte aan verbinding. Een verbinding met inhoud. Oprechte aandacht en echte verhalen. Emotie.
Vertaling naar de (gym)sport
Hoe zetten we de sport zo neer dat we the best of both worlds combineren? De lessen in de sporthal, aangevuld met online challenges en toffe video’s die inspireren om ook tussen de lessen door thuis of op het schoolplein te oefenen. Het resultaat? Meer sportmomenten, meer beleving en meer binding. Ook onze wedstrijden zouden prima in een hybride format kunnen plaatsvinden: online voorrondes (neem je oefening op en stuur deze in) en een spetterende offline finale. Maar ook in communicatie moet de (hernieuwde) waarde van offline niet onderschat worden: een mooi bewaarmagazine met tijdloze achtergrondverhalen, mooie beelden en inspiratie is goud waard. Met een kop thee op de bank
2. Empowerment
Samen sta je sterker dan alleen. Mensen zijn gemaakt om samen te leven en hebben de diepe behoefte om ergens bij te horen. Want dat geeft rust en veiligheid. Mensen zijn samen sterker dan alleen. Verbinding ontstaat rond een gemeenschappelijke passie of interesse. Dus met sport zitten we gebakken. Overeenkomsten zorgen dus voor binding. Als je dat combineert met de kracht van verschillen, ontstaat er een sterk geheel. Niet nieuw, wel goed nog eens te beseffen. We lijken soms verleerd te zijn hoe we écht goed samenwerken. Hoe je op basis van vertrouwen en gelijkwaardigheid aan een gezamenlijke missie werkt, ieder vanuit zijn eigen kracht. Dit vraagt veel luisteren, vertrouwen, respect voor elkaar en doorzettingsvermogen, leerde ik van de Women’s NBA.
Vertaling naar de (gym)sport
a. Voor mij een bevestiging dat we met de gymsport community Dutch Gymnastics (DG) op de goede weg zijn. Alle individuen en organisaties met een gedeelde WHY (in ons geval: zoveel mogelijk mensen via de gymsport in beweging krijgen) vallen onder de vlag van DG. Ook de KNGU zelf is onderdeel van DG. Samen brengen we de sport naar een next level. Je zou het een ecosysteem kunnen noemen. Op de goede weg: ja! Maar het gedachtegoed kan nog sterker worden verankerd. Te starten met intern. Ook is er een wereld te winnen door de samenwerking met de gemeentelijke lijnen te versterken (sportbedrijven, buurtsportcoaches). Wij hebben als bond de sportproducten op de plank liggen en zij hebben lokaal de mensen die kunnen helpen met de implementatie. Werk aan de winkel dus!
b. Binnen Dutch Gymnastics kunnen we ook specifieke doelgroepen aan elkaar verbinden om van elkaar te leren en the wisdom of the crowd beter te benutten. Die kansen biedt digitalisering immers. Bijvoorbeeld door trainers-coaches en clubbestuurders samen te brengen in een community of practice.
Veel learnings kunnen we meteen in de praktijk brengen, omdat er al initiatieven in ontwikkeling zijn die aansluiten bij het bovenstaande. Het heeft vooral gezorgd voor aanscherping. Super fijn!