Laatste presentaties; en terugkijken op een gemankeerd SXSW...

Door Iskander Smit

Dat klink niet al te best. Het is niet helemaal eerlijk; ik had niet de  verwachting dat deze online editie dat het in de buurt zou komen van de normale editie. Voor in te gaan op algemene indrukken, gisteravond nog een paar sessies teruggekeken.

AI and the Great Power Competion

Een wat obligate discussie over AI and the Great Power Competition met oa Alexander Vindman, bekend van zijn getuigenis in de Oekraine affaire van Trump.  Misschien lag het aan het format maar het beklijfde niet bij me.


Scandanivia: rethinking mobility, Munch & Green Biz

Een presentatie vanuit Oslo waar het nieuwe Munch-museum binnenkort wordt geopend, en een promotie van de Noorse innovatie-cultuur werd vertelt. Ik bleef wel hangen in het eerste panel waar ze met verschillende betrokken samenwerkende bedrijven over het ontwerp van een last-mile cargostep spraken. Het was een voorbeeld dat je een voorgeproduceerd panel veel interessanter kan maken als je het mixt met visuals, videos. Nadeel was dat het tweede deel daardoor doodsloeg; een opname van een 1,5m panelsessie-discussie. 


Fjord 2021 trends

Fjord trends waren degelijk. Ik had het document al gezien en kende ze al op grote lijnen, was benieuwd hoe ze het presenteerden. Dat was niet verkeerd. Eerst ingeleid met een impressie van het proces, zoomend over de wereld, en toen een degelijke presentatie. Ik ga ze niet opsommen hier, check de website: https://www.accenture.com/us-en/insights/interactive/fjord-trends


Why e-bikes startups will change the world

Een prettig interview met Taco Carlier van VanMoof. Het verhaal kende ik maar het was fijn te zien hoe hij op een nuchtere manier en geboeid kon vertellen over de weg die ze hebben afgelegd, de keuze op productie in eigen hand en de eerlijke constatering dat de service-component was onderschat. Of dat ze door het eigen succes werden ingehaald en daarin snel moeten opschalen. Uitgebrieder verslag is op deze blog ook te vinden.


Code Humanity

Tot slot een presentatie van Dentsu over Code Humanity. Presentaties van reclamebureaus kunnen heel erg tegenvallen door oppervlakkig aanraken van de dingen die er toen, maar gepresenteerd als het de ontdekking van de core van het leven. Ik heb de 30 min wel uitgekeken. Er zaten 4 ideeën die van niveau verschilde. Ik vond de laatste ‘Skypedia’ interessant. Een app om wolken te fotograferen, die worden vervolgens omgezet naar dieren-representaties en gecombineerd met het inzicht geven om weer te voorspellen. De app voelt een beetje als een gimmick, maar het idee om AI zo in te zetten om patronen te leren aan mensen, om vervolgens zonder de AI en techniek te voorspellen vind ik een mooie omdraaiing. 
Een tweede constatering: Japanners zijn anders, ook als ze een reclame-netwerk zijn. De vorm van presenteren, sacraal, overgestileerd, ingetogen, het was het tegenovergestelde wat een Amerikaans netwerk zou doen. 


Tot slot waar ik mee begon. Het was een heel ander SXSW, wat geen verrassing is. Volgens mij kun vier types sessies onderscheiden:

  • panel-zoom-sessies
  • interviewsessies met een hoofdspreker
  • solo-presentaties
  • infomercials


De panelsessies zijn natuurlijk normaal ook een backbone bij SXSW IRL. 3-5 mensen op een podium met elkaar in gesprek, of vaak, hun eigen verhaal vertellen.

Dit format zou in Zoom ook goed moeten kunnen werken zou je verwachten, maar het is het minste van allemaal. Het is de makkelijkste sessie om van afgeleid te worden, de talking heads moeten wel heel veel charisma hebben om iets te laten ontstaan.

De enige keer dat het voor mij werkte was bij het panel vanuit Oslo waarin het gecombineerd werd met visuals op de achtergrond.


De interviewsessies zijn een variant van de solo-presentaties. Het verschil is dat er meestal geen slides zijn. Maar de geïnterviewden zijn vaak interessant genoeg om het te laten werken. Zoals bij VanMoof, Bruce Mau, of Harrari.


Solo-presentaties werken prima, ook on-demand. Het is fijner om naar iets te kijken dat meer is dan een talking head. Ik schreef eerder over design cultuur in China en People+AI Research bij Google, beide goede voorbeelden.


Infomercials, of commercials, zijn de sterk geproduceerde filmpjes van bedrijven. Het is meer tv dan een conferentie. Het kan werken als het een interessant topic is. Maar je vraagt je wel af of het per in een conferentie context moet. Op zich vielen bovengenoemde presentaties van Fjord en Dentsu in deze categorie.


Monique van Dusseldorp zei het al in haar analyse bij de borrel afgelopen vrijdag; het is mager gesteld met het verbinden van de audience. Ze hebben niet hun best gedaan om de spontane ontmoetingen mogelijk te maken als je in de rij staat te wachten, of naast iemand gaat zitten in een volle zaal. 

Ik twijfel wel of je het moet proberen als SXSW. De context, de sfeer is zo’n belangrijk onderdeel en tegelijkertijd zo lastig te benaderen. Het worden vaak slappe aftreksels met virtuele omgevingen die niet de energie benaderen.

Aan de andere kant, je zou inderdaad mogen verwachten van een tech conferentie dat er iets bijzonders wordt gemaakt. Het lijkt dat het niet de aandacht heeft. 

Laten voelen hoeveel mensen online zijn, zoals Monique aangaf, dat is een startpunt.

Matchmaking, connecties maken, gebruik AI om social connecties te maken. Het is zo simpel, mensen met gelijke interesse door wat ze op de persoonlijke lijst zetten. En regionaal. Niet gebaseerd op je functie of profiel, dat trekt alleen maar de verkopers. Communities ontdekken en laten zien zonder het op te dringen. Afijn.


Dan de meta reflectie op de inhoud. Wat kwam naar voren?

Om eerlijk te zijn, ik vind het niet zo helder. Of anders gezegd, ik ga niet naar huis (...) met het gebruikelijke gevoel dat ik bevestiging heb van een aantal trends, en een paar onverwachte pareltjes heb gezien. 

Wat dan wel? Veel inclusiviteit, wat ik ook als twee jaar geleden constateerde. Heel belangrijk en bemoedigend. Ook best veel cannabis-cursussen overigens. En natuurlijk AI. Misschien wel meer AI als manier om meer contact te leggen tussen mens en machine. En dat dat ook nodig is. 

Ik zie wel hints naar het besef dat ons leven niet alleen gemedieerd wordt, maar gefilterd door een intelligente digitale schil die onze perceptie verandert. Zowel in onze sensoren beeld en geluid, maar ook bij de services, tot bij de het fysieke aanraken. Het is ook een belangrijk thema, de synthetische media focussen zich meestal op de buitenkant, de schil, de deep-fakes. Maar andersom is het minstens zo impactvol; niet ons venster op de werkelijkheid wordt aangepast, maar onze sensoren worden continue gefilterd, versterkt, met daarin de mogelijkheid om meteen aanpassingen te doen. Dat blijft een thema waar we zeker de komende jaren mee voortkunnen. En dat dan gaan koppelen aan de ethische vragen, SXSW als ethisch baken.

Tot slot: dank aan Erwin Blom cs voor het organiseren van deze blog, grumpy videos en de borrel. Het heeft erg geholpen meer focus te hebben toch nog een beetje herkenbaar SXSW gevoel te hebben!